शेंबड्या नाकाच्या आणि बोबड्या ओठांच्या कविता...

2 प्रतिक्रिया
शाळेत असताना मी काही कविता केलेल्या आणि एका वहीत लिहून ठेवलेल्या. ती वही सापडली. कविता वाचल्या तेव्हा भारी हसायला आलं. उगीच काहिही यमकं जुळवून कविता केल्यात. ह्या कविता पुर्णपणे विस्मृतीत गेलेल्या. वही मिळाली तशी लगेच स्कॅन करुन घेतली. ज्यांच्याबोवती तुटक बॉर्डर आहे त्या इतर कुठेतरी वाचलेल्या, आवडलेल्या म्हणून नोंद करुन ठेवलेल्या होत्या. तरी आयुष्यात जी पहिली कविता केलेली ती ह्यात नाही. पण माझ्या लक्षात आहे. अशी होती ती...

लहान बाळाला असते काय अक्कल
चड्डीचे सुटले असते त्याचे बक्कल
नीट नसते धड त्याची चप्पल
त्याला असते एक गोलगोल टक्कल
टकल्यात काय शिरणार अक्कल
म्हणून तो करतो साऱ्यांची नक्कल

बाकिच्यांची स्कॅन्ड कॉपी खाली देतोच आहे.




आपला,
(हाप चड्डीतला) सौरभ

शेर आया... भागो भागो...

0 प्रतिक्रिया
बंड्या: मियाँ, अर्ज किया है...
गुंड्या: इर्शाद इर्शाद...
बंड्या: (पानाचा तोबरा थुकत) आँ थू थू थू थू...
गुंड्या: वाह वाह!!! वाह वाह!!!
बंड्या: मियाँ शेर यह नही था, वो तो अब फर्माऊँगा|
गुंड्या: ओह्ह अच्छा... इर्शाद इर्शाद...
बंड्या:
साला पिनेवाले होश संभाल ना सके, और शराब बदनाम हो गई|
कंबख़्त आशिक प्यार निभा ना सके, ख़्वामख़ाँ मोहोब्बत एक सजा हो गई|

गुंड्या: ईईईय्य्याक्क्क... च्यामायला ब्येकार येक्दम.. पला पला बालान्नू...

आपला,
(शेरु) सौरभ