समुद्रालासुद्धा कवेत घेता आलं नाही
असंख्य खंडित लाटांनी तो अजूनही पकडायला बघतो
हाती गवसता नाही आलं तरी साथ नाही सोडली
किनारा बनून मर्यादा आखली
हवेने दिलेले आकार घेतले
अनेक हातांनीदेखिल साकारले
तात्पुरतेच, एकही टिकला नाही
कोणाला पोसलं नाही की पोटी बीजेचा गर्भ रुजवला नाही
तहान कधी लागलीच नाही आणि घटाघटा पिऊन कधी भागलीपण नाही
आर्द्रतेचा एकही दव नाही, निव्वळ कोरडेपणा
वाळूला कदाचित मोक्ष मिळालाय...
