वाळू

ज्यांनी जितका धरायचा प्रयत्न केला तितकी त्यांच्या हातातून सुटत गेलेली
समुद्रालासुद्धा कवेत घेता आलं नाही
असंख्य खंडित लाटांनी तो अजूनही पकडायला बघतो
हाती गवसता नाही आलं तरी साथ नाही सोडली
किनारा बनून मर्यादा आखली
हवेने दिलेले आकार घेतले
अनेक हातांनीदेखिल साकारले
तात्पुरतेच, एकही टिकला नाही
कोणाला पोसलं नाही की पोटी बीजेचा गर्भ रुजवला नाही
तहान कधी लागलीच नाही आणि घटाघटा पिऊन कधी भागलीपण नाही
आर्द्रतेचा एकही दव नाही, निव्वळ कोरडेपणा
वाळूला कदाचित मोक्ष मिळालाय...

कश्ती

एक कश्ती समंदरपे तैरेनेवली,
जहा लेहेरे भेजती वहापे जानेवाली,
कश्तीमें सवारी,
उनके जानोका मोल अनमोल है कश्ती के लिए,
उनके लिये समंदरसे झगडा नाही मोड़ लिया,
उतनी हिम्मत ताकद थी, नहीं थी ये अलग बात थी,
फ़िक्र उन जानो की ज्यादा थी
किनारे लगाना था,
और मुकाबला समुंदर से थोड़ी था,
उन जानो को संभालके मंजिलतक लाना था,
किनारा मिले न मिले... समंदर निगल नहीं पाया ये बड़ी बात थी,
लेकिन कश्ती किनारे ले जाने के काबिल नहीं ये सवारियोकी तकरार थी,
अरे किसको पता था कश्ती एक साथ दो तुफ़ानोसे झगड़ रही थी...